HİÇ YAKIŞMADI, HİÇ...

Her ölüm erken ölüm... Ölüm kimseye yakışmıyor. Ama Meltem Hanım' a, çok sevdiğim arkadaşıma hiç mi hiç yakışmadı. Beklenmedik bir şekilde çok ani ve erken ayrıldı bizlerden. Çevresindeki herkesin içtenlikle yardımına koşan çok iyi bir doktor olmanın ötesinde, melekler gibi güzel iki kızın annesiydi tüm fedakarlıklarıyla.

Güzel Prensesim' in kreşe başladığı yıl okul doktorumuz olarak tanıştığımız, sonrasında çok iyi arkadaş olduğumuz, ikinci çocuklarımızın da yaşıt olması sebebiyle daha da yakınlaştığımız bu güzel insan, bizim için ailemizden biri gibiydi. Ne zaman ihtiyacımız olsa yanımızda oldu. Çok sık rahatsızlık verdiğimiz zamanlarda bile yüzündeki, sesindeki o içten ifade hiç değişmedi. Çevresindeki herkese karşı da böyleydi. O enerjisi hiç bitmeyecek gibiydi. Ama geçtiğimiz pazar günü geçirdiği beyin kanaması 101 saatin sonunda onun hayatla olan bağını kesti. Ve cuma günü tüm sevenleri olarak yolcu ettik onu.

101 saat boyunca Ege Üniversitesi Reanimasyon kliniğinin önünden ayrılmayan eşi, kardeşleri, akrabaları ve sevenleri hep ümidini korudu. Ancak olmadı, dua edilen mucize gerçekleşmedi. Herkes onun ne kadar iyi bir insan olduğunu konuştu. Samimi, alçakgönüllü, yardımsever, içten ve çevresine çok faydalı bir insandı. Cenaze namazı sırasında " hakkınızı helal ediyor musunuz ? "sorusuna kuvvetli bir "helal olsun" cevabı geldi ama ben; asıl onun bizlerde çok hakkı var umarım o da bize hakkını helal eder dedim yanımdaki eşime.

Güvenilir, yanında kendimi olduğum gibi hissettiğim çok iyi bir dosttu. Benim için büyük bir boşluk olacak onun yokluğu. Bundan sonra onun için elimden gelen şey dualarımda ona da yer vermek ve o iki meleğin her ihtiyaçları olduğunda yanlarında olabilmek. Onların hissedeceği boşluk bizimkinden kat kat büyük ve hiç bitmeyecek.

Mekanın cennet olsun sevgili arkadaşım. Kızlarını merak etme. Onlar önce Allah' a, sonra hayat arkadaşın Melih Bey'e ve sonra da bizlere emanet. Kıyamam ben ikisine de ... :((